SABADO'T LINGGO (Nakaka-miss ang pagiging Bata)

    Kinapa-kapa ko ang masasakit na bahagi ng aking katawan,pagkagising ko nitong Sabado.Dahil ito sa maghapong paglalaro naming magkakaklase ng iba't-ibang larong Pinoy.Naalala ko ang aking pagkabata nang araw na iyon,halos araw-araw ko itong ginagawa noon kahit na pinapagalitan ako ng aking magulang.Masarap talagang balikan ang mga karanasan noong bata pa tayo.Ngunit kailangan nating tanggapin na ang pagiging bata ay hindi pang habang buhay,ito'y bahagi lamang ng ating buhay na isang beses lang natin maaaring maranasan.Sa palagay ko, mas lalo pang sasakit ang aking katawan dahil may ensayo kami ngayon sa aming field demonstration.Pagbangon ko ay inihanda ko na ang aking susuotin papuntang paaralan.Nang makumpleto na ang lahat,nag-umisa na kaming mag-ensayo.Noong una ay nahihirapan kami sa pagsabay,ngunit nagpatuloy pa rin kami at nakuha din naman namin iyon.Nakaramdam na rin kami ng pagod kaya't napagpasyahan naming umuwi at marami pang mga takdang-aralin ang kailangan naming tapusin.

 

    Pagsapit ng Linggo,naramdaman ko na ang mas dobleng sakit ng aking katawan kumpara kahapon.Kahit na ganoon,pinilit ko pa ring bumangon dahil sa mga gawaing kailangan ko pang tapusin,ito ang kahapon ko pang ginagawang mga takdang-aralin.Ginugol ko dito ang oras na sana'y igugugol ko sa panonood.Napansin kong nagkukulay-baga na ang langit dahil sa papalubog na ang araw.Kaya naman napagpasyahan kong magpaskil na sa aking blog upang matapos na ang lahat ng aking dapat gawin ngayong araw.At makapagpahinga na ng tuluyan para salubungin ang bagong bukas.